Liverpool Oratorio Sir Paula McCartneya, stworzone zostało na zamówienie Królewskiego Towarzystwa Filharmonicznego w Liverpoolu (Royal Liverpool Philharmonic Society) z okazji 150-lecia jego istnienia.
Składa się z ośmiu części opisujących kolejne etapy życia głównego bohatera
(najprawdopodobniej samego McCartneya) począwszy od dzieciństwa w czasach
wojny (1942), a skończywszy na założeniu rodziny i doczekaniu się potomstwa.
Muzycznie nawiązuje do tradycji wielkich dzieł oratoryjnych. Zawiera ogromną
ilość pięknych melodii, bogatą niebanalną harmonię, ciekawą instrumentację i
wyjątkowo atrakcyjną rytmikę. Oratorium zostało napisane na wielką orkiestrę
symfoniczną, chór mieszany, chór chłopięcy oraz czterech solistów.
W premierowym wykonaniu udział wzięli: Dame Kiri Te Kanawa (sopran),
Sally Burgess (mezzo-sopran), Jerry Hadley (tenor), Willard
White i Jeremy Budd (bas), Royal Liverpool Philharmonic Choir and
Choristers of Liverpool Cathedral pod batutą Iana Tracey’a i Royal Liverpool
Philharmonic Orchestra pod batutą samego Carla Davisa.
W październiku 1991 roku ukazało się nagranie wydane na dwóch płytach CD. BBC
wyemitowało też dokument o powstaniu dzieła (Ghosts Of The Past).
Później powstała też wersja jednopłytowa, a w 2004 roku dwie płyty DVD
zawierające Oratorium oraz materiały dokumentalne o McCartneyu i jego
dziele.
Pierwszy raz w Polsce Oratorium zostało wykonane 29 czerwca 1993 roku w Kościele Św. Katarzyny w Krakowie przez Orkiestrę Polskiego Radia w Krakowie, Chór Mieszany i Chłopięcy PFK pod batutą samego Carla Davisa. W roli solistów wystąpili: Zofia Kilanowicz jako Mary Dee (sopran), Bernardette Culon z Wielkiej Brytanii jako Chief Mourner i Nurse (mezzosopran), Bonaventura Bottone z Włoch/Kanady jako Shanty (tenor), Gary Relyea z Kanady jako Head Master i Preacher (bas) oraz Marcin Piasta z Chóru Chłopięcego PFK (sopran).
Recenzja
Liverpoolskie Oratorium Paula McCartneya (jego współtwórcą jest amerykański kompozytor i dyrygent Carl Davis) powstało z okazji 150. rocznicy założenia Królewskiego Liverpoolskiego Towarzystwa Filharmonicznego. Światowa premiera odbyła się 28 czerwca 1991 roku w anglikańskiej katedrze w Liverpoolu. Utwór okazał się wielkim sukcesem. Osiągnął pierwsze miejsca na listach najpopularniejszych płyt z muzyka poważną w USA i Wielkiej Brytanii. Doczekał się także ponad stu oficjalnych wykonań na całym świecie. Oczywiście jak zwykle bywa z artystycznymi dokonaniami, które wykraczają poza dobrze wydeptane ścieżki, znaleźli się również nieliczni krytycy. Ale ja nie mam wątpliwości, że za 100 lat dzieło Paula będzie uznawane za klasykę XX wieku. Niektóre arie, jak na przykład Save The Child, brzmią jak archetypy muzyki staroangielskiej. McCaartney kolejny raz udowodnił światu, iż jest kompozytorem obdarzonym genialną inwencją melodyczną. W oratorium odnajdujemy zarówno liryczną łagodność Yesterday, jak i rytmiczną turbulencję Eleanor Rigby. Jednak generalnie autor szukał tym razem inspiracji daleko od Beatlesów. Można wychwycić pewne podobieństwa do kompozycji Leonarda Bernsteina i wielkiego brytyjskiego kompozytora Gerarda Finziego. Temat rozpoczynający część II (Szkoła) bez wątpienia nawiązuje do stylistyki Georgesa Bizeta. Z kolei rubaszna Aria do kieliszka brzmi dziwnie znajomo właśnie tu, nad Wisła. Jako błyskotliwa ewokacja wschodnioeuropejskiej muzyki biesiadnej mogłaby być perełką w repertuarze zarówno Topola, jak i Bernarda Ładysza. W części VIII (Pokój) McCartney staje twarzą w twarz z samym Georgiem Friedrichem Handlem. Patos i rozmach Mesjasza, ale i oryginalność. Mimo wykonań w świątyniach Liverpoolskie Oratorium zachowuje świecki charakter. Libretto, które w dużej części ma charakter autobiograficzny, opowiada o życiu dwojga ludzi - Shanty’ego i jego ukochanej Mary Dee. Bóg w oratorium Paula istnieje w wymiarze uniwersalnym - ponad wszystkimi monoteistycznymi religiami.
Tyle o samym dziele. Do wydania oratorium na DVD (wcześniej była kaseta video) została również dołączona druga płyta z dwoma filmami dokumentalnymi. Ghosts of the Past to historia wspólnej pracy McCartneya i Davisa nad dziełem. Z kolei Echoes opowiada o The Liverpool Institute, czyli słynnej szkole, do której w dzieciństwie uczęszczał Sir Paul McCartney. Tu właśnie były Beatles wykonuje utwór In Liverpool, nieznany z jego oficjalnej dyskografii.
Na zakończenie nie mogę nie wspomnieć, że muzyka z Liverpoolskiego Oratorium doczekała się aż dwóch oficjalnych wykonań w Polsce. W czerwcu 1993 roku dzieło zostało zaprezentowane w kościele św. Katarzyny w Krakowie (orkiestrą i dwoma chórami dyrygował Carl Davis). Jeszcze wcześniej, bo w maju 1992 roku podczas promocji pierwszej polskiej biografii McCartneya pianistka Ewa Jusewicz, wówczas związana z warszawskim Teatrem Ateneum wykonała The Liverpool Oratorio Medley. To jedyne w swoim rodzaju potpourri najpiękniejszych tematów z oratorium powstało według pomysłu autora niniejszej recenzji,
Piotr Chróściel (źródło: www.terazrock.pl)
Copyright © 2006-2007 - wszelkie prawa zastrzeżone